Βασικός στόχος της μνημονιακής πολιτικής, στα πλαίσια της γενικότερης αναδιάρθρωσης του καπιταλισμού, δεν είναι άλλος από την υποτίμηση της εργασιακής δύναμης με ταυτόχρονη διάλυση των κοινωνικών δομών. Κατάλυση των όποιων εργασιακών δικαιωμάτων, χαμηλοί μισθοί, πλήρη ελαστικοποίηση της εργασίας και τεράστια ανεργία είναι το νέο μοντέλο πάνω στο οποίο κράτος και κεφάλαιο πατάνε ώστε να διατηρηθεί και να αυξηθεί η, πληγωμένη από την κρίση, κερδοφορία τους. Η επιβολή μέσω του φόβου και της καταστολής, η προπαγάνδα των αστικών ΜΜΕ και η προώθηση διαφόρων success story για τους πιο ευκολόπιστους συμπληρώνουν το ‘’όραμα’’ κράτους και κεφαλαίου για την μετά την κρίση εποχή και τον νέο τύπο καπιταλισμού.
Απέναντι στα ‘’τετελεσμένα’’ που προωθούνται, το συνδικαλιστικό κίνημα, με την υπάρχουσα μορφή του, είτε δεν θέλει, είτε δεν μπορεί να λειτουργήσει ως ανάχωμα και να δημιουργήσει συνθήκες για την αντίσταση και την ανατροπή. Σε άμεση
διαπλοκή, στο μεγαλύτερο μέρος του, με τον κρατικό μηχανισμό και εξυπηρετώντας κομματικά συμφέροντα και επιδιώξεις έχει οδηγηθεί σε πλήρη απαξίωση από ένα μεγάλο κομμάτι του λαού.
ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, ως κύριοι ‘’αντιπρόσωποι’’ του εργατικού κινήματος, Continue reading Ούτε εργοδοτικός – ούτε κομματικός, μαχητικός – αυτοοργανωμένος συνδικαλισμός