Κείμενο αλληλεγγύης στους κατοίκους της Χαλκιδικής που μοιράστηκε στην πόλη της Άρτας, στην εκδήλωση που έγινε στις 15 Μάρτη στην αίθουσα Διώνη και στην μικροφωνική στις 19 του μήνα.
Αν για κάποιους τα γεγονότα στις Σκουριές Χαλκιδικής φαντάζουν μακριά, να υπενθυμίσουμε ότι αποτελούν μια συνέχεια του οράματος που το παρόν σύστημα έχει για το περιβάλλον. Από τους ΧΥΤΑ/ΧΥΤΗ σε Κερατέα, Λευκίμμη, Ελληνικό, στα σχέδια για εκτροπή του Αχελώου, στην Χαλκιδική σήμερα και ίσως αύριο εδώ , τα αποτελέσματα της ‘’πράσινης’’ ή μη ανάπτυξης τους είναι παντού τα ίδια. Στις 20 Ιουνίου 2011 ο Γ. Παπακωνσταντίνου, έχοντας αναλάβει το υπουργείο Περιβάλλοντος λίγες μέρες πριν, και σε συνέχεια της διαπλοκής κράτους/κεφαλαίου, βάζει την τελευταία και κρίσιμη υπογραφή ώστε να προχωρήσουν τα σχέδια της ‘’Ελληνικός Χρυσός’’ για εξόρυξη χρυσού, και όχι μόνο, στην Β.Α Χαλκιδική. Στην εταιρεία, που ανήκει κατά 95% στην καναδικών συμφερόντων Eldorado Gold Corp. και κατά 5% στον ‘’εθνικό μας’’ εργολάβο Μπόμπολα (ΑΚΤΩΡ/MEGA), παραχωρούνται έναντι πενιχρού αντιτίμου(11 εκ. ευρώ) τα μεταλλευτικά δικαιώματα σε μια περιοχή 317.000 στρεμμάτων(αξίας 408 εκ. ευρώ) με κύρια επένδυση ένα ανοιχτό μεταλλείο χρυσού στο δάσος των Σκουριών με παράλληλη δημιουργία φραγμάτων και λοιπών βοηθητικών έργων.
Σε περιβαλλοντολογικό επίπεδο, το ανοιχτού τύπου μεταλλείου θα δημιουργήσει έναν κρατήρα διαμέτρου 2.000 μέτρων, καταστρέφοντας χιλιάδες στρέμματα του αρχέγονου δάσους των Σκουριών το οποίο δεν μπορεί να αναπλαστεί, ενώ για τα εκατομμύρια τόνους των αποβλήτων, αποτέλεσμα της επεξεργασίας, θα χρειαστούν τεράστιοι χώροι εναπόθεσης, εις βάρους ξανά της περιοχής. Φυσικά, η δραστηριότητα αυτή στα μεταλλεία θα χρειαστεί και τεράστιες ποσότητες νερού. Νερό που θα αντληθεί από το όρος Κάκαβο, αφήνοντας στην ουσία χωρίς πόσιμο νερό τα χωριά της περιοχής. Επιπλέον, η χρήση κυανίου, μέθοδος για να επιτευχθεί η όσο το δυνατό μεγαλύτερη άντληση χρυσού από το υπέδαφος, όντας η πιο συμφέρουσα από οικονομικής πλευρά, βρίσκεται μέσα στις επιλογές της εταιρίας και μπορεί ανά πάσα στιγμή να οδηγήσει, μέσω της διαρροής κυανίου στον υδροφόρο ορίζοντα, σε τεράστια καταστροφή που θα επηρεάσει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Φυσικά τα υδάτινα αποθέματα κινδυνεύουν και από διάφορα άλλα κατάλοιπα της επεξεργασίας των μετάλλων, ενώ η σκόνη από τα μεταλλεία θα καλύψει την γύρω περιοχή μετατρέποντας την σε ένα τοξικό εφιάλτη.
Σημαντικό ρόλο στην προπαγάνδα υπέρ της επένδυσης παίζουν οι θέσεις εργασίας που αυτή δημιουργεί. Σε μια εποχή αυξανόμενης ανεργίας και φτώχειας, και με κύριο αρωγό τα αστικά ΜΜΕ, η εργασία παρουσιάζεται ως υπέρτατη προτεραιότητα ανεξάρτητα τις όποιες επιπτώσεις. Έτσι, οι εργαζόμενοι στην εταιρεία φτάνουν να στηρίζουν απόλυτα τις επιλογές των αφεντικών τους, βρίσκονται απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία και ουσιαστικά αδιαφορούν για τις επιπτώσεις στον τόπο τους και την τύχη που του επιφυλάσσεται όταν σε μερικά χρόνια η εταιρεία εγκαταλείψει την περιοχή. Το όνειρο σε μια πλαστή ευημερία τους τοποθετεί στήριγμα στην απρόσκοπτη κερδοφορία του κεφαλαίου. Σύμμαχος στη προσπάθεια αυτή στέκεται και η ΓΣΕΕ, που με την στάση της και μέσω ανακοινώσεων τάσσεται ανοιχτά υπέρ των συμφερόντων της εταιρείας προβάλλοντας ως αναγκαιότητα την διατήρηση των θέσεων εργασίας. Αυτό που κράτος, ΜΜΕ, ΓΣΕΕ ξεχνούν να αναφέρουν είναι οι χιλιάδες θέσεις εργασίας που θα χαθούν ως αποτέλεσμα της επένδυσης στα μεταλλεία. Σε μια φύση ουσιαστικά νεκρή, ο αγροτικός, κτηνοτροφικός και αλιευτικός τομέας παύει να υπάρχει. Γίνεται, έτσι, φανερή και στον πλέον δύσπιστο η επιλογή του κράτους να παραγκωνίσει και στην ουσία να καταστρέψει τον πρωτογενή τομέα προς όφελος πειρατικών επενδύσεων και καιροσκόπων. Στα παραπάνω βρίσκουμε …‘’μπόμπολα’’ παραδείγματα της νέας μορφής που επιδιώκουν να δώσουν στον καπιταλισμό ώστε να ξεπεράσουν την κρίση του. Παραβίαση της νομιμότητας που από τους ίδιους έχει επιβληθεί, μιας και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης και τα μέτρα για την ‘’σωτηρία’’ της χώρας είναι υπεράνω νόμων. Μηδενική ανοχή σε όποιον αντιστέκεται ή και απλά διαφωνεί με το νέο μοντέλο. Και φυσικά, η εξαπάτηση ως διαχρονική αξία του πολιτισμού τους, μιας και την ώρα που ο Σαμαράς διαγγέλλει ότι σταματούν, προσωρινά, οι αναθέσεις για μεταλλευτική δραστηριότητα σε άλλες περιοχές, την ίδια στιγμή φέρνουν προς ψήφιση νομοσχέδιο όπου το κράτος αναλαμβάνει να επιδοτεί τις διάφορες αυτές ‘’επενδύσεις’’ καλύπτοντας τις δαπάνες των έργων προσπέλασης και περιχάραξης. Κράτος και κεφάλαιο σε αγαστή συνεργασία για την διατήρηση των κεκτημένων.
Σε μια περιοχή με ιστορία γύρω από τα μεταλλεία, υπάρχει και ιστορία αγώνων και μάλιστα κάποιων από αυτούς νικηφόρων. Έτσι, όπως στο πρόσφατο παρελθόν ματαίωσαν τα σχέδια μιας άλλης πολυεθνικής, της TVX GOLD έτσι και σήμερα η πλειοψηφία των κατοίκων των γύρω από τα μεταλλεία περιοχών, μαζί με αλληλέγγυους, στέκονται απέναντι στα σχέδια κράτους και κεφαλαίου. Αντιστέκονται στην λεηλασία της περιοχής τους, στη λεηλασία χλωρίδας και πανίδας και κατ’ επέκταση στη λεηλασία των ζωών τους. Ως απάντηση βρίσκουν απέναντι τους τις δυνάμεις καταστολής του κράτους που τους ψεκάζουν με χημικά, τους ξυλοκοπούν, εισβάλλουν στα σπίτια και τους συλλαμβάνουν, καλούν μαθητές για ανάκριση. Σε αυτό το σχέδιο εκφοβισμού και καταστολής τα κυρίαρχα ΜΜΕ παίζουν το ρόλο τους χαρακτηρίζοντας όποιον αντιστέκεται ως βολεμένο, ενάντιο στην ανάπτυξη του τόπου του και τρομοκράτη.
Γίνεται ξεκάθαρο ότι κράτος και κεφάλαιο δεν ενδιαφέρονται για καμιά είδους ανάπτυξη, πράσινη ή μη, και για καμία βελτίωση των συνθηκών ζωής των κατοίκων, αλλά για την επιβολή των σχεδιασμών τους με μόνη στόχευση την παραγωγή κέρδους, αδιαφορώντας για της συνέπειες. Σε μια κοινωνία που το κράτος παράγει ανεργία και φτώχεια, όπου η διάλυση υγείας και παιδείας αποτελεί καθεστωτική επιλογή και με χιλιάδες απόρους και αστέγους, είναι τουλάχιστον τραγικό να μιλάμε για ανάπτυξη. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον αγώνα των κατοίκων οι οποίοι εναντιώνονται στη λεηλασία της περιοχής και της ζωής τους. Με τις παρεμβάσεις, τις πορείες, τις συγκρούσεις, τα σαμποτάζ μας δείχνουν ότι ο αγώνας πρέπει να είναι κοινός, με συνέπεια και συνέχεια, απέναντι σε αυτή τη μηχανή καταστροφής, που ονομάζεται καπιταλισμός. Για όσους βάφτισαν βανδάλους τους κατοίκους που αγωνίζονται έχουμε να πούμε ότι βάνδαλος είναι ο πολιτισμός του κέρδους.
Νήμα
