Κείμενο και τρικάκια από την πορεία αλληλεγγύης στον Ν. Ρωμανό καθώς και πανό που κρεμάστηκε στην πόλη της Άρτας.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ Ν. ΡΩΜΑΝΟ
Ο Ν. Ρωμανός μέσα από Πανελλήνιες εξετάσεις, και ενώ είναι φυλακισμένος, γίνεται δεκτός στο ΤΕΙ Αθήνας. Το Σεπτέμβριο του 2014 ο υπουργός ‘’Δικαιοσύνης’’ μεταβαίνει στις φυλακές του Αυλώνα με σκοπό να βραβεύσει με 500 ευρώ τους επιτυχόντες κρατούμενους κάτι που ο Ρωμανός αρνείται, όπως αρνείται και την συνάντηση με τον Κ. Παπούλια. Η στάση του αυτή, ξεκάθαρα πολιτική, πηγάζει από την αναγνώριση της υποκρισίας των συγκεκριμένων πράξεων και έχοντας, και από πρώτο χέρι, βιώσει την βαναυσότητα της αστικής δικαιοσύνης και των μηχανισμών καταστολής του Κράτους. Με τις αιτήσεις του για εκπαιδευτικές άδειες να μένουν αναπάντητες, βρίσκεται, από τις 10 Νοέμβρη, σε απεργία πείνας όχι εκλιπαρώντας αλλά παλεύοντας για μερικές ανάσες ελευθερίας…
Ο αναρχικός Ν. Ρωμανός
όπως και ο κάθε άνθρωπος που αγωνίζεται, διεκδικεί, παλεύει για καλύτερες συνθήκες στο σήμερα αλλά και για την ανατροπή αυτού του συστήματος της εκμετάλλευσης, γνωρίζει ότι οι πράξεις του έχουν συνέπειες και ότι, η εκδικητικότητα και ο παραδειγματισμός, αποτελούν όπλα στη φαρέτρα των κατασταλτικών/δικαστικών μηχανισμών. Η αρνητική απάντηση στου Συμβουλίου των φυλακών και οι καθυστερήσεις – σχεδιασμοί- ψέματα των διάφορων ‘’υπεύθυνων’’ πέρα από την προφανή αναλγησία μπροστά σε έναν άνθρωπο που αγωνίζεται με όπλο το σώμα του, εντάσσονται ( με στενό σύμμαχο τα αστικά ΜΜΕ) στο γενικότερο σχεδιασμό για όξυνση της καταστολής σε όσους αντιστέκονται και διάχυσης του φόβου στην κοινωνία με στόχο την μη διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης και την ανεμπόδιστη συνέχιση των, σε οικονομικό και όχι μόνο επίπεδο, πλάνων τους. Κανένα δικαίωμα δεν είναι αδιαπραγμάτευτο, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητεί το υπάρχον. Από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες, στην μη ανταπόκριση στα δίκαια αιτήματα των Σύριων απεργών πείνας στο Σύνταγμα έως τη δημιουργία νέων φυλακών τύπου Γ (λευκά κελιά στην ουσία) και την επιβολή ‘’δικαιοσύνης’’ κατά το δοκούν (ο εισαγγελέας που απέρριψε το αίτημα του Ρωμανού είναι ο ίδιος που άφησε ελεύθερο τον Λαυρεντιάδη, ενώ ελεύθεροι είναι και οι ιδιοκτήτες της ENERGA) ο εχθρός είναι ο ίδιος. Οι ταξικοί-κοινωνικοί αγώνες και οι από τα κάτω αντιδράσεις εν γένει, που αμφισβητούν το κυρίαρχο μοντέλο λειτουργιάς της κοινωνίας.
Στην διαμορφωμένη αυτή συνθήκη κανείς δεν μπορεί να μένει αμέτοχος, μιας και αυτό στην ουσία αποτελεί συνενοχή στις δράσεις και τα εγκλήματα Κράτους –Κεφαλαίου. Η έμπρακτη αλληλεγγύη, πρωταρχικό στοιχείο του τρόπου οργάνωσης των αγώνων μας, εκφραζόμενη σε κάθε απεργό, σε κάθε άνεργο, σε κάθε απολυμένο, εκδηλώνεται άμεσα και στην περίπτωση του Ν. Ρωμανού. Από την απεργία πείνας των αναρχικών κρατούμενων Μιχαηλίδη, Μπουρζούκο, Πολίτη, τις πορείες αλληλεγγύης σε κάθε πόλη της Ελλάδας αλλά και στο εξωτερικό (Βαρκελώνη, Σαντιάγκο…), τις καταλήψεις δημοσίων κτηρίων (Κρήτη) και τις παρεμβάσεις σε ΜΜΕ (Ιωάννινα) κάνει ξεκάθαρο ότι ο αγώνας του Ν. Ρωμανού ενάντια στο κράτος ‘’δικαίου’’ της δημοκρατίας τους έχει συμπαραστάτες όσους αγωνίζονται και ταυτόχρονα αποτελεί κομμάτι του συνολικότερου αγώνα για αξιοπρέπεια και ανατροπή αυτού του συστήματος που βασίζεται στην λεηλασία και την εκμετάλλευση….
ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ
