Author: nhma

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ

Στις 2 του Μάρτη, αναρχικοί, και όχι μόνο, πολιτικοί κρατούμενοι ξεκινούν απεργία πείνας απαιτώντας την ικανοποίηση μιας σειράς αιτημάτων που αφορούν και τις συνθήκες κράτησης στις φυλακές αλλά και την κατάργηση συγκεκριμένων νόμων. Απαιτούν την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ, την κατάργηση του νόμου 187 και 187Α (τρομονόμος), του περιβόητου ‘’κουκουλονόμου’’, της βίαιης λήψης DNA καθώς και την απελευθέρωση κρατουμένων με σοβαρά προβλήματα υγείας. Επιπλέον απαιτούν την άμεση απελευθέρωση συγγενικών και φιλικών προσώπων κρατουμένων (προφυλακισθέντων βάση τρομονόμου) αλλά και τον γενικότερο τερματισμό κατασκευής ενόχων από το συγγενικό, φιλικό και συντροφικό τους περιβάλλον. Ένα μήνα μετά, Continue reading Κείμενο αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους απεργούς πείνας

Τρικάκια που πετιούνται στην πόλη της Άρτας ως αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους απεργούς πείνας…

Κείμενο και τρικάκια από την πορεία αλληλεγγύης στον Ν. Ρωμανό καθώς και πανό που κρεμάστηκε στην πόλη της Άρτας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ Ν. ΡΩΜΑΝΟ

Ο Ν. Ρωμανός μέσα από Πανελλήνιες εξετάσεις, και ενώ είναι φυλακισμένος, γίνεται δεκτός στο ΤΕΙ Αθήνας. Το Σεπτέμβριο του 2014 ο υπουργός ‘’Δικαιοσύνης’’ μεταβαίνει στις φυλακές του Αυλώνα με σκοπό να βραβεύσει με 500 ευρώ τους επιτυχόντες κρατούμενους κάτι που ο Ρωμανός αρνείται, όπως αρνείται και την συνάντηση με τον Κ. Παπούλια. Η στάση του αυτή, ξεκάθαρα πολιτική, πηγάζει από την αναγνώριση της υποκρισίας των συγκεκριμένων πράξεων και έχοντας, και από πρώτο χέρι, βιώσει την βαναυσότητα της αστικής δικαιοσύνης και των μηχανισμών καταστολής του Κράτους. Με τις αιτήσεις του για εκπαιδευτικές άδειες να μένουν αναπάντητες, βρίσκεται, από τις 10 Νοέμβρη, σε απεργία πείνας όχι εκλιπαρώντας αλλά παλεύοντας για μερικές ανάσες ελευθερίας…

Ο αναρχικός Ν. Ρωμανός Continue reading Αλληλεγγύη στον αναρχικό απεργό πείνας Ν. Ρωμανό…

Κείμενο που μοιράστηκε στην γενική απεργία της 27 Νοέμβρη…

Στο ξεκίνημα της κρίσης, στις μεταξύ μας συζητήσεις και έχοντας επίγνωση της στόχευσης που η αναδιάρθρωση που καπιταλιστικού συστήματος επιχειρεί θεωρούσαμε αδιανόητο, ή έστω απίθανο, οι επιλογές του Κράτους και του Κεφαλαίου να περάσουν χωρίς να έχει δοθεί σκληρή μάχη από την πλευρά της κοινωνίας. Σήμερα και ενώ η αναδιάρθρωση είναι εν εξελίξει και καταστάσεις όπως το 27% επίσημη ανεργία, η φτωχοποίηση μεγάλου τμήματος του λαού, η αύξηση των εν Ελλάδι εκατομμυριούχων σε οικονομικό επίπεδο και, η ένταση της καταστολής, η ποινικοποίηση της αντίστασης σε κοινωνικό δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες, αυτό που κυρίως βιώνουμε είναι η απάθεια πολλών, η παραίτηση άλλων και η αναμονή της σωτηρίας από τον/την πεφωτισμένο/η ηγέτη/σια. Η έκδηλη αδυναμία, έως σήμερα, να υπάρξει σοβαρή αντίδραση στην ολομέτωπη επίθεση από την πλευρά της εξουσίας θέτει επιτακτικά το ερώτημα, γιατί οδηγηθήκαμε σε αυτή την κατάσταση;

Αυτό που αρχικά πρέπει να τονιστεί είναι η κυριαρχία της απάθειας για το κοινωνικό σύνολο και η προσήλωση στο ιδιωτικό συμφέρον κάτι που έχει κυριαρχήσει στην ελληνική, και όχι μόνο, κοινωνία εδώ και δεκαετίες. Το γεγονός αυτό έχει σήμερα λάβει διαστάσεις σχεδόν πλήρους αποπολιτικοποίησης με, μεταξύ άλλων, αποτέλεσμα (με αφορμή και τη σημερινή γενική απεργία) Continue reading ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ

Τρικάκια που πετάχτηκαν στην πορεία σιις 17 Νοέμβρη, για την επέτειο του Πολυτεχνείου…

«Δεν πολεμάμε τον φασισμό μαζί με την κυβέρνηση αλλά σε πείσμα της κυβέρνησης. Ξέρουμε ότι καμία κυβέρνηση δεν επιθυμεί πραγματικά τη συντριβή του φασισμού, γιατί η αστική τάξη είναι αναγκασμένη να προσφεύγει σε αυτόν όταν βλέπει την εξουσία να της γλιστρά από τα χέρια».
Μπ. Ντουρρούτι

Η δολοφονία του μουσικού και αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, από οργανωμένο τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής, δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά την συνέχεια και την όξυνση της δράσης της νεοναζιστικής οργάνωσης. Προηγήθηκαν ξυλοδαρμοί και δολοφονίες μεταναστών (Σαχτζάτ Λουκμάν), επιθέσεις σε καταλήψεις, αυτοοργανωμένους και κοινωνικούς χώρους (Συνεργείο, Αντίπνοια…), δολοφονικές επιθέσεις κατά αγωνιζόμενων ανθρώπων (εργάτες, συνδικαλιστές…). Δράσεις στο δρόμο που βρίσκονται σε σύμπνοια με την δράση στη Βουλή, όπου στήριξαν και στηρίζουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, και κάνουν ξεκάθαρη την θέση τους στον ταξικό ανταγωνισμό.

Στην εποχή της αναδιάρθρωσης, ελέω κρίσης, του καπιταλιστικού συστήματος με την ολομέτωπη επίθεση στα εργασιακά και ανθρώπινα δικαιώματα και την όξυνση των ταξικών και κοινωνικών αντιθέσεων η επάνοδος των φασιστών στο προσκήνιο έρχεται να συμβάλλει, ως έσχατη εφεδρεία, στην διατήρηση των κεκτημένων των διαφόρων λογής εξουσιαστών και στη ενίσχυση του ολοκληρωτικού χαρακτήρα του κράτους. < Continue reading Ταξικός-αντιφασιστικός αγώνας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο

Στενά συνδεδεμένη με την αντιπροσωπευτική ‘’δημοκρατία’’ και το δυτικό μοντέλο του καπιταλισμού, η έννοια της εκλογικής διαδικασίας προωθείται ως η μοναδική επιλογή σε ολόκληρο το κοινωνικό-εργασιακό φάσμα· από το σχολείο, το πανεπιστήμιο, το συνδικάτο, τον τόπο που ζούμε…. Θεωρώντας τον ανίκανο να αποφασίσει για τον εαυτό του, ο ‘’κυρίαρχος’’ λαός καλείται από το σύστημα και τους διαχειριστές του (κράτος, κεφάλαιο, κόμματα), υπεύθυνους για την εκμετάλλευση που αυτός υφίσταται, να επιλέξει τον ‘’ικανότερο’’. Να συντηρήσει έτσι το υφιστάμενο status quo, να νομιμοποιήσει την υφαρπαγή της εργασιακής του δύναμης και την καταστολή των αντιστάσεων του. Να εγγυηθεί τελικά την διαιώνιση του συστήματος των κερδών για τους λίγους και της εκμετάλλευσης για τους πολλούς…

Αφήνοντας κατά μέρος τις προθέσεις, η Αριστερά και κομμάτια του κινήματος έχουν ορίζει μεγάλο τμήμα της ύπαρξης τους γύρω από αυτή τη διαδικασία. Βαπτισμένοι στη λογική της ανάθεσης προσβλέπουν σε μια καλύτερη διαχείριση του συστήματος μέσω μεταρρυθμίσεων αδυνατώντας να κατανοήσουν ότι αυτό το σύστημα δεν αναμορφώνεται αλλά ανατρέπεται. Η εργαλειακού τύπου χρήση των ταξικών-κοινωνικών αγώνων με στόχο την κάλπη, πέρα από λειτουργία αντίθετη με την ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πολιτική παγίδα της χρήσης της εκλογικής διαδικασίας για ‘’επαναστατικούς σκοπούς’’. Αποτέλεσμα, η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων και εν τέλει, η συνέχιση της κυριαρχίας του καπιταλιστικού μοντέλου διάρθρωσης της κοινωνίας… < Continue reading Καμία αυταπάτη γύρω από την εκλογική διαδικασία

Βασικός στόχος της μνημονιακής πολιτικής, στα πλαίσια της γενικότερης αναδιάρθρωσης του καπιταλισμού, δεν είναι άλλος από την υποτίμηση της εργασιακής δύναμης με ταυτόχρονη διάλυση των κοινωνικών δομών. Κατάλυση των όποιων εργασιακών δικαιωμάτων, χαμηλοί μισθοί, πλήρη ελαστικοποίηση της εργασίας και τεράστια ανεργία είναι το νέο μοντέλο πάνω στο οποίο κράτος και κεφάλαιο πατάνε ώστε να διατηρηθεί και να αυξηθεί η, πληγωμένη από την κρίση, κερδοφορία τους. Η επιβολή μέσω του φόβου και της καταστολής, η προπαγάνδα των αστικών ΜΜΕ και η προώθηση διαφόρων success story για τους πιο ευκολόπιστους συμπληρώνουν το ‘’όραμα’’ κράτους και κεφαλαίου για την μετά την κρίση εποχή και τον νέο τύπο καπιταλισμού.
Απέναντι στα ‘’τετελεσμένα’’ που προωθούνται, το συνδικαλιστικό κίνημα, με την υπάρχουσα μορφή του, είτε δεν θέλει, είτε δεν μπορεί να λειτουργήσει ως ανάχωμα και να δημιουργήσει συνθήκες για την αντίσταση και την ανατροπή. Σε άμεση
διαπλοκή, στο μεγαλύτερο μέρος του, με τον κρατικό μηχανισμό και εξυπηρετώντας κομματικά συμφέροντα και επιδιώξεις έχει οδηγηθεί σε πλήρη απαξίωση από ένα μεγάλο κομμάτι του λαού.
ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, ως κύριοι ‘’αντιπρόσωποι’’ του εργατικού κινήματος, Continue reading Ούτε εργοδοτικός – ούτε κομματικός, μαχητικός – αυτοοργανωμένος συνδικαλισμός

Η τεχνητή πραγματικότητα που το κράτος προβάλλει, του πρωτογενούς πλεονάσματος (ως νέου εθνικού στόχου), του success story, της ανάπτυξης, της θεωρίας των δύο άκρων.  Μια τεχνητή πραγματικότητα που κράτος, κεφάλαιο και ΜΜΕ προσπαθούν με κάθε τρόπο και μέσο να επιβάλλουν ώστε να διατηρηθεί, με τις μικρότερες απώλειες για αυτούς, το σημερινό status quo. Απέναντι, η πραγματικότητα  της ανέχειας, της εξαθλίωσης, του άκρατου λαϊκισμού, της  διάλυσης των όποιων κοινωνικών δομών, της καταστολής, που όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας βιώνουν. Μια ξεκάθαρη σύγκρουση εκ διαμέτρου αντίθετων συμφερόντων. Μια σύγκρουση που, σχηματικά, βάζει από την μια πλευρά το καπιταλιστικό σύστημα, με τις όποιες μορφές εκμετάλλευσης και τα όποια χαρακτηριστικά του ανά τους αιώνες και από την άλλη τον διαρκή αγώνα του ανθρώπου για αποτίναξη κάθε μορφής εκμετάλλευσης και για αληθινή ελευθερία. Continue reading Ταξικός – Κοινωνικός αγώνας ενάντια σε κράτος και φασίστες

Την Τρίτη 17 Σεπτέμβρη ο αντιφασίστας Π. Φύσσας δολοφονείται στο Κερατσίνι από τα οργανωμένα τάγματα εφόδου των νεοναζί της Χρυσής Αυγής, παρουσία ομάδων ΔΙΑΣ. Μια δολοφονία που έρχεται σε συνέχεια των τραυματισμών μεταναστών, των προπηλακισμών, τις επιθέσεις σε αντιφασίστες και πρόσφατα σε μέλη του ΚΚΕ. Μια σειρά ενεργειών που ολοένα και αναβαθμίζεται βάζοντας στο στόχαστρο περισσότερα, κάθε φορά, κομμάτια της κοινωνίας.
Φυσικά, αλλού και όχι στο θάρρος των θρασύδειλων νεοναζί πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια αυτής της αναβάθμισης αλλά και της ύπαρξης τους γενικότερα. Continue reading Ούτε στην Άρτα, ούτε πουθενά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά