Category: Εργατικά

Κείμενο που μοιράστηκε στην γενική απεργία της 27 Νοέμβρη…

Στο ξεκίνημα της κρίσης, στις μεταξύ μας συζητήσεις και έχοντας επίγνωση της στόχευσης που η αναδιάρθρωση που καπιταλιστικού συστήματος επιχειρεί θεωρούσαμε αδιανόητο, ή έστω απίθανο, οι επιλογές του Κράτους και του Κεφαλαίου να περάσουν χωρίς να έχει δοθεί σκληρή μάχη από την πλευρά της κοινωνίας. Σήμερα και ενώ η αναδιάρθρωση είναι εν εξελίξει και καταστάσεις όπως το 27% επίσημη ανεργία, η φτωχοποίηση μεγάλου τμήματος του λαού, η αύξηση των εν Ελλάδι εκατομμυριούχων σε οικονομικό επίπεδο και, η ένταση της καταστολής, η ποινικοποίηση της αντίστασης σε κοινωνικό δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες, αυτό που κυρίως βιώνουμε είναι η απάθεια πολλών, η παραίτηση άλλων και η αναμονή της σωτηρίας από τον/την πεφωτισμένο/η ηγέτη/σια. Η έκδηλη αδυναμία, έως σήμερα, να υπάρξει σοβαρή αντίδραση στην ολομέτωπη επίθεση από την πλευρά της εξουσίας θέτει επιτακτικά το ερώτημα, γιατί οδηγηθήκαμε σε αυτή την κατάσταση;

Αυτό που αρχικά πρέπει να τονιστεί είναι η κυριαρχία της απάθειας για το κοινωνικό σύνολο και η προσήλωση στο ιδιωτικό συμφέρον κάτι που έχει κυριαρχήσει στην ελληνική, και όχι μόνο, κοινωνία εδώ και δεκαετίες. Το γεγονός αυτό έχει σήμερα λάβει διαστάσεις σχεδόν πλήρους αποπολιτικοποίησης με, μεταξύ άλλων, αποτέλεσμα (με αφορμή και τη σημερινή γενική απεργία) Continue reading ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΒΟΛΕΜΕΝΟΙ

Βασικός στόχος της μνημονιακής πολιτικής, στα πλαίσια της γενικότερης αναδιάρθρωσης του καπιταλισμού, δεν είναι άλλος από την υποτίμηση της εργασιακής δύναμης με ταυτόχρονη διάλυση των κοινωνικών δομών. Κατάλυση των όποιων εργασιακών δικαιωμάτων, χαμηλοί μισθοί, πλήρη ελαστικοποίηση της εργασίας και τεράστια ανεργία είναι το νέο μοντέλο πάνω στο οποίο κράτος και κεφάλαιο πατάνε ώστε να διατηρηθεί και να αυξηθεί η, πληγωμένη από την κρίση, κερδοφορία τους. Η επιβολή μέσω του φόβου και της καταστολής, η προπαγάνδα των αστικών ΜΜΕ και η προώθηση διαφόρων success story για τους πιο ευκολόπιστους συμπληρώνουν το ‘’όραμα’’ κράτους και κεφαλαίου για την μετά την κρίση εποχή και τον νέο τύπο καπιταλισμού.
Απέναντι στα ‘’τετελεσμένα’’ που προωθούνται, το συνδικαλιστικό κίνημα, με την υπάρχουσα μορφή του, είτε δεν θέλει, είτε δεν μπορεί να λειτουργήσει ως ανάχωμα και να δημιουργήσει συνθήκες για την αντίσταση και την ανατροπή. Σε άμεση
διαπλοκή, στο μεγαλύτερο μέρος του, με τον κρατικό μηχανισμό και εξυπηρετώντας κομματικά συμφέροντα και επιδιώξεις έχει οδηγηθεί σε πλήρη απαξίωση από ένα μεγάλο κομμάτι του λαού.
ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, ως κύριοι ‘’αντιπρόσωποι’’ του εργατικού κινήματος, Continue reading Ούτε εργοδοτικός – ούτε κομματικός, μαχητικός – αυτοοργανωμένος συνδικαλισμός

Η τεχνητή πραγματικότητα που το κράτος προβάλλει, του πρωτογενούς πλεονάσματος (ως νέου εθνικού στόχου), του success story, της ανάπτυξης, της θεωρίας των δύο άκρων.  Μια τεχνητή πραγματικότητα που κράτος, κεφάλαιο και ΜΜΕ προσπαθούν με κάθε τρόπο και μέσο να επιβάλλουν ώστε να διατηρηθεί, με τις μικρότερες απώλειες για αυτούς, το σημερινό status quo. Απέναντι, η πραγματικότητα  της ανέχειας, της εξαθλίωσης, του άκρατου λαϊκισμού, της  διάλυσης των όποιων κοινωνικών δομών, της καταστολής, που όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας βιώνουν. Μια ξεκάθαρη σύγκρουση εκ διαμέτρου αντίθετων συμφερόντων. Μια σύγκρουση που, σχηματικά, βάζει από την μια πλευρά το καπιταλιστικό σύστημα, με τις όποιες μορφές εκμετάλλευσης και τα όποια χαρακτηριστικά του ανά τους αιώνες και από την άλλη τον διαρκή αγώνα του ανθρώπου για αποτίναξη κάθε μορφής εκμετάλλευσης και για αληθινή ελευθερία. Continue reading Ταξικός – Κοινωνικός αγώνας ενάντια σε κράτος και φασίστες